11/10/2018
YVES DAELMANS

De twee Diamonds van AKC/Luma namen uitgebreid de tijd om te antwoorden op de vragen. Zet u dus even  ...


met dank aan Herman van Kekerix voor de foto's van PKC/SWKGroep - Diamonds

SHIARA DRIESEN – NR 5 – 28 CAPS - 27 jaar – club : AKC/Luma

SAYER JOBE - NR 16 – 0 CAPS - 26 jaar - club : AKC/Luma

Wat maakt een Diamond zijn zo speciaal? 

Shiara: Gewoon het deel uitmaken van het team dat bestaat uit de sterkste spelers van België, maakt Diamond zijn zo speciaal. Dit betekent dat je voortdurend met en tegen toppers in actie komt en zulke trainingen maken jezelf alleen maar beter en sterker.

 

Sayer: Ten eerste het feit dat je kan trainen met en tegen de beste spelers uit onze competitie. Tijdens de matchen op training heb je nooit rust. Elke mogelijke mede- en tegenspeler heeft namelijk kwaliteiten die ervoor hebben gezorgd dat hij/zij geselecteerd werd. In aanval is het dus een kwestie van zo snel mogelijk bij iedereen een zo hoog mogelijk rendement te halen. In verdediging wil dit dan weer zeggen dat je het op alle vlakken toch net iets moeilijker krijgt dan op de club. Denk je dat je tegen een rebounder staat, maakt hij een spitsengoal, denk je dat je tegen een spits staat, komt deze aangevlogen om een rebound te stelen. All-Rounder zijn, is dus een must.

Ten tweede de oefenwedstrijden tegen ploegen uit de KorfbalLeague. Dit is de beste competitite ter wereld en daarom is het dus fijn om jezelf hiermee te meten.

Maar het meest speciale aan Diamond zijn, moeten de tornooien zijn. Je kan trainen en oefenwedstrijden spelen zoveel je wil maar de tornooien zijn waar je het voor doet. Op tornooi laten zien wat je kan en met het team knallen, is iets dat je niet kan beschrijven als je het nooit meemaakte. Zowel de ervaringen op het veld als daarnaast zijn dan dingen die je nooit vergeet. Het EK zal op dat vlak voor mij de eerste keer zijn met de nationale ploeg. Maar ik vergelijk het een beetje met de EuropaCup die we in Januari ’18 speelden met AKC/Luma. Ook dit was een onvergetelijke ervaring en ik ben gedreven om het zoveel mogelijk mee te maken, zowel op clubniveau als international zijnde.

 

 

Welke herinnering uit je internationale carrière koester je het meest of zal je het meest bijblijven? 

Shiara: Eigenlijk blijven alle tornooien die ik tot hier toe heb meegemaakt me bij. Elke tornooi heeft iets unieks. Maar als ik moet kiezen ga ik voor de World Games 2013 in Cali en het Wereldkampioenschap 2015 op eigen bodem. Eerst en vooral omdat Cali mijn eerste evenement was als Diamond, maar zeker ook het gebeuren, de accommodatie, de ervaring op zich... Het onthaal als sporter was toen FE-NO-ME-NAAL. Je had op dat moment gewoon echt het gevoel tot de grootste sporters van de wereld te behoren. En ja het WK in België omdat je het daarvoor doet als speler. Strijden voor je eigen Belgische tricolore en dat in een gevulde Lotto Arena voor het ganse Belgische supporterslegioen, WAANZIN!

Maar naast als die tornooien met de Diamonds, komt daar uiteraard nu ook ons Europacupverhaal met AKC/Luma in Platja d'Aro bij, een eerste grote evenement met onze club. Waanzinnige ervaring! Met een troep van 200 supporters door de straten van Barcelona, een mega knappe prestatie van ons team waar we het vuur aan de schenen legden in de finale tegen TOP/SolarCompleet. Ja ik was terecht trots op ons team, op onze club. Iedereen kent nu AKC/Luma. 

 

Sayer: Dit is mijn eerste selectie voor de Diamonds. Ook in de jeugd heb ik weinig of geen ervaring opgedaan als international. Mijn herinneringen moeten dus nog gemaakt worden. Vastbesloten om veel memorabele momenten te genieten en creëren, vertrek ik dus mee op EK!

 

Had of heb je een korfbalheld(in) naar wie je opkeek/opkijkt?

Shiara: Mijn korfbalheldin is en blijft Cindy Van Autreve. Waarom? De vechtersmentaliteit waarop zij op een veld stond (zowel trainingen als wedstrijden) is iets waar je een puntje aan kan zuigen. Ik vergeet nooit mijn eerste training in de kern als klein dropje, gelukkig scheurde m'n 'hesje' toen net niet... :-) 

 

Sayer: Als kind heb ik mogen opgroeien bij een club die alles won. AKC was destijds een ploeg die niet te kloppen was. Met kleppers als Dave Cools, Kurt De Meester, Sven Hardies, Ronny Lenjou, Steve Dejonghe en nog iets langer geleden bij AKC, Ben Verburgt, had ik genoeg spelers om naar op te kijken. Allemaal voor verschillende redenen, living legends, één voor één. Moeilijk kiezen dus, maar als ik MOET kiezen is de speler die mij toen het meest aansprak uit die ploeg, Kurt De Meester. Niet de grootste maar ongelooflijk GROOTS in rebound en teamplay. Kurt was dé verdeler, knokte voor elke bal, was slim, doordacht en pakte nagenoeg elke rebound, ongeacht de lengte of kracht van z’n tegenspeler. Hij prikte vaak wat ballen binnen en hier en daar een verstandig foutje of een goed uitgelokte fout waren nooit ver weg. De perfecte teamplayer waar IEDEREEN graag mee korfbalde en niemand ooit graag tegen stond. Kurt toen en ik nu zijn natuurlijk totaal andere spelers, maar de passie en werkkracht voor het team zijn waarden die ik toen al enorm appreciëerde en nu toch ook wel duidelijk in mijn spel zijn terug te vinden. Later is hij ook mijn coach geweest toen ik in de B-kern van AKC speelde en ook daar heb ik enorm veel van hem opgestoken. Nu nog steeds! Hij komt niet te vaak iets vertellen over de wedstrijd, maar als hij het doet, pikt hij er één of twee fases uit waarin ik SLIMMER had kunnen korfballen, enorm leerzaam dus!

 

 

Korfballers moeten all-round zijn, maar welke korfbalactie is uw specialiteit? 

Shiara: De ondersteuning is mijn sterkste positie, andere mensen trachten tot scoren te brengen en zelf af en toe een goaltje mee snoepen. Ook mijn inzet en vechtersmentaliteit denk ik, is iets wat me typeert. Ik ga weinig duels uit de weg en ga er steeds 200% voor.

 

Sayer: Rebounden is mijn kracht op een korfbalveld. Het uitvechten van duels onder korf is iets dat ik vaak, graag en goed doe. Ik heb een degelijke sprongkracht, geen slechte timing en ben goed in het uitblokken van mijn opponent. Vanuit die positie mijn team aanspelen, helpen herhalen en zelf zoveel mogelijk goals meepikken maakt van mij een goede korfballer. Puur aanvallend is mijn drive inside ook een sterkte waar ik vaak beroep op doe. Zelfs als het moeilijk lijkt, lukt het mij vaak toch nog om op hoge snelheid een bal bovenop de korf te krijgen. Soms weet de bal er dan nog uit te rollen, maar vaak zijn het best spectaculaire goals, en die maakt iedereen graag, niet?! J

 

 

Welke gouden tip geef je aan een jonge korfballer die het ooit tot Diamond wil schoppen? 

Shiara: Train hard, train jezelf en doe het vooral voor jezelf. Maar wat ik zelf doorheen de jaren ook geleerd heb, is: luister naar je lichaam. Soms wil je zelf zoveel, maar als je lichaam eventjes “STOP” zegt, moet je daar naar luisteren. Als de wil er is, is er een weg en dan kan dat einddoel door die wil bereikt worden. 

 

Sayer: Het is een ongelooflijk cliché maar trainen, trainen en nog eens trainen is de eerste boodschap. Zeker even belangrijk is het tweede puntje: PLEZIER!! Beleef plezier voor, tijdens(met focus) en na training!! Beleef plezier in competitief korfballen!! De enige manier om plezier te beleven op een korfbalveld is het goed doen en dat kan dan weer enkel als je goed, gedreven en gefocust traint. Ten derde: Leer van ELKE trainer/coach die je pad kruist! Ten vierde: Leer omgaan met verlies, leer hieruit en maak er een drijfkracht van. Geniet ten volste van ELKE winst! En last but certainly not least: NEVER GIVE UP!!! Zelf ben ik een speler die in de jeugd vaak in B-ploegen speelde. De generatie net voor mij was er namelijk één met enorm veel talent. Met spelers die in de jeugd overal het mooie weer maakten (Jari Hardies, Pieter-Jan Verbruggen, Nick Janssens, Robin Jordaens….). Spelen tussen deze toppers was dus zelden of nooit een optie. Daarom speelde ik vaak bij de B-ploeg, en hier was ik wel sterkhouder. Wat ik wil zeggen, is dat je nooit weet wat de toekomst brengt. Blijf gemotiveerd, blijf jezelf verbeteren! Ik geloof dat hard werk altijd beloond zal worden. Laat je frustratie over het hier en nu er niet voor zorgen dat je een perfect mooie korfbalcarrière zomaar achter je laat. De plaatsen, prijzen en medailles worden pas op het einde van de rit uitgedeeld en niemand weet waar die rit eindigt. Blijf overtuigd van jezelf!

 

Heb je nog andere hobby’s buiten korfbal? 

Shiara: Korfballen neemt een groot deel van mijn leven in beslag, veel tijd voor andere hobby's heb ik dus niet. Op de momenten dat ik zelf niet train, geef ik training aan de AKC/Luma jeugd. Mijn ervaringen doorgeven aan die kleine toppers en vooral de appreciatie die je er voor terugkrijgt, maakt dat ik dit met alle plezier nog bij mijn drukke leventje neem.

 

Sayer: Muziek is mijn tweede obsessie! Zo heb ik voor mijn wedstrijden een vaste playlist die ik niet te veel maar af en toe hernieuw en verfris. Zo moet ik voor mijn wedstrijden die bepaalde nummers in de juiste volgorde gehoord hebben. Lukt dit niet, is dat niet het einde van de wereld maar als er die wedstrijd iets misloopt, weet ik snel waar de oorzaak te vinden… JBijgeloof dus…

Muziek beluisteren, opzoeken, gitaar spelen enz.. Is toch wel een van mijn passies. Ik beluister het liefst muziek van de jaren ’70 of ouder. Of Hip-Hop van de jaren ’80 tot nu. Ook in deze tijden word er verder nog goede muziek gemaakt maar dan moet ik veel selectiever zijn omdat er naar mijn mening veel meer betekenisloze nummers worden uitgebracht. Natuurlijk zijn er hier en daar wel wat guilty pleasures die eigenlijk nergens op lijken maar wel leuk zijn om horen. En het is ook onmogelijk om nooit eens een smaakloze schijf op de club te horen en mee te zingen.

 

Wat zijn je verwachtingen voor de komende periode bij de Diamonds?

Shiara: We hebben de laatste jaren heel wat mensen zien stoppen. Toppers waar ik echt naar opkeek, toppers die het boegbeeld waren voor ons nationale team. Maar nu is het tijd aan de jonkies op om te staan en ik heb er het volle vertrouwen in. Het is een enthousiaste groep die een duidelijk doel voor ogen heeft. Het EK komt misschien nog wat vroeg, maar geef ons even de tijd en wie weet staat België in 2020 op eigen bodem weer op het hoogste schavot. 

 

Sayer: Ik verwacht een ploeg die snel veel stappen vooruit maakt! We zijn een groep jonge mensen met allen erg veel talent. Dat we het op dit EK moeilijk zullen krijgen om, na gefocuste voorrondes onze job te doen, tegen een ongelooflijk sterk Nederland te winnen, kunnen we niet wegsteken. Maar dit is een leerschool en we zijn van plan om met deze groep een heel eind te komen. Als het lukt om een groot deel van deze ploeg bij elkaar te houden in de volgende jaren, ziet het er volgens mij best goed uit! Het grootste deel speelt mee in de top van de Belgische competitie en diegene die dat niet doen, werden geselecteerd voor specifieke kwaliteiten. Iedereen heeft nog groeimarge en kan die week na week uitbouwen. De groep is al redelijk hecht maar ook hier is nog wel ruimte voor progressie. De trainingsuren, wedstrijden en zeker ook de tornooien zullen hier zonder twijfel een goede invloed op hebben en op die manier gaan we een Team Diamonds klaarstomen om op de grootste tornooien te verrassen. We hebben heel wat in petto en willen dit ook laten zien. Dit zal weliswaar tijd vergen. Tijd die we ten volste benutten en, hopelijk, ook zullen krijgen. De steun vanuit alle hoeken van ons korfballand zal hierin ook een bepalende rol spelen!

 

 

Voor wat ben je steeds te vinden of kan men je een groot plezier doen?

Shiara: Ik kan heel erg genieten van een momentje thuis in de zetel, me-time of een momentje gezellig tafelen met de familie en de vriendinnen, want door al die drukte vergeet je daar soms tijd voor te maken. 

 

Sayer: Ik ben iemand die graag lacht en plezier maakt, op en naast een veld! Samenzijn met vrienden binnen en buiten de korfbalwereld, zijn voor mij paradijs. Een roadtrip, een zonvakantie, een stage, een festivalletje, of gewoon samen eten en napraten aan een gezellige bar met één of meerdere vrienden volstaat helemaal voor mij… Zolang ik maar plezier kan maken en delen, ben ik gelukkig!