21/10/2018
YVES DAELMANS

Ere wie ere toekomt. We eindigen met kapitein David Peeters.


Twaalf jaar heeft David voor de Diamonds gespeeld, goed voor 10 achtereenvolgende internationale kampioenschappen. Nu op z’n 34steneemt hij afscheid van het Belgische nationale team en dat met de strijd om brons op het EK.

Hij had het liever anders gezien, met opnieuw een België-Holland in de finale, maar het is jammer genoeg anders gelopen.

Peeters laat een jonge, talentvolle en enthousiaste groep met nog heel wat groeimarge achter.

Vanmiddag kunnen familie en vrienden en bij uitbreiding de hele korfbalgemeenschap de handen op elkaar zetten voor dit korfbalmonument. Hij wordt met 72 caps all-time recordhouder en de kans is erg klein dat dit record hem nog ooit wordt afgenomen.

Na het live-gesprek op Radio1 deze ochtend, zaten we nog even samen.

“Al bij al heb ik nog goed geslapen, al zat het toch al wat in mijn hoofd voor het slapengaan” vat David aan. “Ik besef dat het vandaag internationaal stopt, maar eigenlijk toch ook weer niet. Een vreemd gevoel want ik doe het nog zo graag. Lichamelijk voel ik echter dat het niet meer is zoals 5-6 jaar geleden.”

Ooit gedacht dat je 72 caps zou verzamelen? “Absoluut” knipoogt David. “Neen, vanaf de 50steop het EK in Dordrecht, dan besef je, amai zoveel al. Maar daarvoor ben je daar niet mee bezig. Het is uiteraard ook geen doel op zich. Ik ben blij dat ik er nu nog bij ben en dat ik toch nog een meerwaarde voor het team kan zijn. Blij ook dat ik als kapitein kan afscheid nemen. Ik ben verschoten en ook erg tevreden over de jonge garde. Ze hebben respect getoond voor de anciens, zijn zeer luisterbereid en heel leergierig.”

Ga je het missen? “Ja, absoluut. Zeker zo’n weken als deze. Het trainen wel iets minder” lacht hij. “De komende Challenge gaat vreemd zijn. Daar is het internationaal allemaal gestart en dat is toch de eerstvolgende grote afspraak voor de Diamonds. Je zal er mij zeker ontmoeten want zal er zijn om het team aan te moedigen.”

Wat brengt de toekomst? “Geef dit team de nodige tijd en wat krediet. Binnen 2-3 jaar gaan ze er absoluut staan. Ikzelf ga nog 2 jaar door bij Scaldis, daarna zien we wel. Ik ga nog genieten van het spelletje en hopelijk Scaldis terug naar de hoogste klasse brengen. Dat zou mooi zijn.”

“Dan kan ik eindelijk met mijn generatiegenoten iets drinken aan de toog. Weliswaar een paar jaar later dan hen” sluit het lachend af.