12/07/2022
YVES DAELMANS

Verslag via Team manager Chris van Riet


Een lange dag met de Diamonds

 

Zondag 10/7 vertrek aan het bondsgebouw in Deurne. Iedereen netjes op tijd in gele outfit en zonnebril (om zo weinig mogelijk last te hebben van jetlag met 6 uur – vroeger- verschil in Birmingham.

Dus iedereen op tijd … behalve de bus! Een communicatiefout bij de maatschappij liet ons dan toch om 7u30 vertrekken naar Zaventem.

Luchthaven Zaventem!! Heel veel vertrekkers en dus enorm druk. Aanschuiven voor de check in. Na 2 uur en 3x verplaatst naar een andere balie, met dank aan Frank (Dhooge) en Paula (Verwimp) voor de standby, kunnen we eindelijk verder. Geen rustige wandeling en nog een koffietje voor vertrek maar haasten om op tijd te kunnen instappen, we hadden het ons wel anders voorgesteld.

Na een kalme vlucht van 8u komen we aan in Chicago, wat een chaos en zoek het zelf maar uit! Bagage afhalen en terug afgeven op een hoop, met een bang hartje vragen we ons of dat wel goed komt.

Zal onze bagage de weg vinden naar Birmingham? Nog een vlucht van 2u in een klein vliegtuig met 50 plaatsen, een super “chille” vlucht, en ons bang hartje kan opgelucht ademen want al onze bagage is er ook geraakt.

Met de bus naar de University of Alabama in Birmingham voor ons verblijf op de campus. Aanmelden om een accreditatie te krijgen, maar eerst het papierwerk afgeven. Van elk teamlid een bundel van 5 documenten (!) die we gelukkig reeds vooraf hadden verzameld. Na 2 uur aanschuiven, wachten en sleutels van de kamers vragen, zijn alle sleutels zoek (?). Na nog een 1u krijgen we eindelijk nieuws.

De sleutels werden vooraf klaargelegd voor ons door IKF lid Joanna (waarvoor super dank) maar de bereidwillige vriendelijke vrijwillige medewerkers van het lokaal organisatiecomité hadden erover gekeken. Eind goed al goed en de kamers vallen best mee. Ondertussen is het 21u in Birmingham (3u Belgisch tijd en voor ons dus eigenlijk nacht) nog een hapje eten en dan naar bed. Een bed van 1 meter hoog, eerst klimmen om erin te geraken en dan hopen dat we er niet uit vallen.

Slaapwel en tot morgen.

 

Chris